Armia Krajowa prowadziła walkę z wrogiem w warunkach nasilającego się terroru okupantów, bez odpowiednich środków finansowych, infrastruktury wojskowej, wystarczającej liczby broni i odpowiedniej liczby kadry oficerskiej. Stanowiła wielotysięczną organizację zarówno wojskową, jak i ideową, grupującą przyjacielskie zespoły, uformowane na kształt militarny i gotowe poświęcić życie dla sprawy oraz obrony towarzyszy broni (np. Akcja pod Arsenałem).

Żołnierzy Armii Krajowej cechował głęboki patriotyzm. Jej trzon stanowiła młodzież wychowana w kulcie niepodległości i gotowa ponosić ofiarę w imię tego ideału. W społecznym odczuciu członkowie konspiracji uważani byli za najlepszą część polskiego społeczeństwa. Mimo represji okupantów przez cały okres wojny nie brakowało ochotników do walki za wspólną sprawę.

Członkowie Armii Krajowej (jak i innych organizacji wojskowych o charakterze niepodległościowym) byli bohaterami, o których poświęceniu mamy obowiązek pamiętać, o tę pamięć dbać i zachowywać ją dla następnych pokoleń. Szczególnie dziś, gdy przez liczne środowiska antypolskie szeroko propagowana jest kłamliwa narracja historyczna o AK i całym Polskim Państwie Podziemnym. Nie możemy się na nią godzić.